نکات قرآنی 645

“وَ بَلَوناهُم بِالحَسناتِ وَ السَّیِئاتِ لَعَلَّهُم یَرجِعُونَ”
(و آنها را به امور خوشایند و ناخوشایند امتحان کنیم، باشد که [به حق] باز گردند)!

☆ در این دنیا نه به خوبی اش دلبسته باش و نه از بدی اش دلشکسته. خوب و بدش را رها کن، تا رها شوی. تا به کیفیتی نائل شوی که فراتر از این خوب و بد است. و آن خیر است. حق است. خودِ خداست. تو از آنِ خدایی و بسوی او باز میگردی؛ “اِنّا لله وَ اِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ”. پس نه به خوبی ها و برخورداری های این دنیا دلخوش باش و نه به بدی ها و نداشتن ها، دل ناخوش! چنان باش که به دست آوردن ها و از دست دادن ها برایت یکسان باشد؛ “لِکَیلا تَأسُوا عَلی ما فاتَکُم وَ لا تَفرَحُوا بِما آتاکُم”! هرچند اگر راضی و تسلیم هم نباشی، این جهان کار خودش را می کند و اهمیتی به اعتراضات تو نمی دهد. پس هشیار شو و رها از وابستگی باش تا همه ی این امتحانات را به نیکی و به لطف حق، پشت سر گذاری. چیزها می آیند و می روند همچنانکه اشخاص می آیند و می روند. اتکا به این آمد و رفت ها نداشته باش. وجودت را به وجود آنها گره نزن. آزاده باش و روی پای خودت بایست که خداوند هر آنچه را که بدان نیاز داری، نقداً و پیش از این در وجودت نهاده است؛ “وَ آتاکُم مِن کُلِّ ما سَأَلتُمُوهُ”! پس لازم نیست حسرت چیزی را بخوری و در امتحانات الهی خرابکاری به بار آوری. زیرا تو پیشاپیش ثروت خود را در نهان داری.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی