نکات قرآنی 643

“الرُّؤیَا”

– ورود به عالَم رؤیا کالبد رؤیایی می خواهد. اگر بتوانی انرژی ات را ذخیره کنی و آن را با فکر و خیال های بیهوده هدر ندهی، براحتی میتوانی کالبد رؤیایی ات را در اختیار داشته باشی و خروج از بدن فیزیکی ات را تجربه کنی. در این کیفیت تو اجازه می دهی که بدنت بخوابد اما هشیاری ات بیدار باشد. و این بدن انرژیایی یا رؤیایی توست که اکنون آماده برای سفرهای دور و نزدیک است. به واقع همه کس به هنگام خواب، تجربه خروج از بدن را دارند اما تجربه شان هشیارانه نیست. آنها هیچ اختیاری بر بدن انرژیایی شان ندارند. اما یک سالک مراقبه گر، تجربه اش هشیارانه است. او هنگام آرام گرفتن جسم و خوابیدنِ بدن فیزیکی اش، با کالبد انرژیایی اش زندگی را پی می گیرد و با کالبد انرژیایی اش اینسو و آنسو می رود و کسب آگاهی می کند. دقت کن که منظورم زندگی در خواب های آشفته و توهّمات رؤیاگونه نیست، بلکه زندگی در جهان‌های واقعی است. او می تواند به سراغ دوستان خود برود، می تواند به شهر های دور و نزدیک سفر کند، با مرده و زنده ملاقات کند، از گذشته یا آینده با خبر شود، و کارهایی انجام دهد که با کالبد جسمانی اش ممکن نیست، و حتی می تواند جهان‌های بسیار لطیف تر را مشاهده نماید. زیرا برای این بدن، بسیاری از محدودیت ها برداشته شده است. آن برخوردار از یک آزادی دلچسب است. اینکه مسیح(ع) فرمود؛ “می توانم شما را از درون خانه هایتان خبر دهم و حتی بگویم در پستوی خانه هایتان چه پنهان کرده اید و چه می خورید”، سخنی به گزاف نیست. زیرا آن که کالبد لطیف انرژیایی اش را هوشمندانه در اختیار دارد، آگاه است. دور و نزدیک برایش فرقی نمی کند. پنهان و آشکار، هر دو برایش آشکار است. زیرا کالبد انرژیایی تابع قوانین محدودکنندهٔ فیزیکی نیست. آن جهان خود و قوانین خود را دارد. برای نیل به چنین کیفیتی، تو کاری نداری جز حفظ و ذخیره انرژی ات. دزدان انرژی تو، خواهش ها و آرزوها و فکر و خیال های بیهوده اند. پس با مراقبه هر روزه از آنها حذر کن. این تنها کاریست که باید انجام دهی. بقیه کارها را خالق هستی خود به نیکی به انجام رسانده است.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی