وصیت امام صادق (ع) به فرزندش(ع):

وصیت امام صادق (ع) به فرزندش(ع):
(با ترجمه مسعود ریاعی)

☆ فرزندم! وصیتم را بپذیر و سخنم را حفظ کن، که اگر خوب حفظش کنی سعادتمند زندگی می کنی، و خشنود و سپاسگزار میمیری. فرزندم! آن کس که به قسمت الهی اش قانع باشد بی نیاز می شود، و آن کس که چشمش به دارایی دیگران است فقیر میگردد. بدان؛ هر کس به قسمت الهی اش راضی نباشد به واقع خداوند را در حکمتش متهم کرده است. آن که لغزش های خودش را کوچک شمارد، لغزش های دیگران را بزرگ می پندارد، و آن که لغزش های دیگران را کوچک شمارد، لغزش های خودش را بزرگ داند. فرزندم! آن که آبروی کسی را ببرد، آبروی اهل خودش رفته است. و آن که شمشیر تجاوز بر کشد، با همان کشته خواهد شد. هر کس که برادرش را تحقیر کند، خودش نیز به حقارت خواهد افتاد. و آن که با بی خِرَدان معاشرت کند، بی ارزش و ناچیز خواهد شد و آن که با اهل دانش معاشرت داشته باشد، وزین و موّقر خواهد گشت. و آن که ورود به موارد بد و زشت کند، تهمت بدنامی خواهد خورد. فرزندم! همواره حق را بگو و لو بر علیه خودت باشد. از سخن چینی بپرهیز که آن در قلب مردمان تخم دشمنی و نفرت می کارد. فرزندم! پس اگر طالب جُود و کَرَم هستی، بر تو باد که معادنش را دریابی!

صَفَّةُ الصَّفوَة ج ٢ ص ٩٥ و ٩٦