نکات قرآنی 633

“وَ غَرَّتْهُمُ الحَیاةُ الدُّنیا”
(و زندگی دنیا آنها را فریفت)!

– در این دنیا بدنبال خوشبختی و آرامش نگرد. از مسیری نرو که رهروانش زیادند و حسرت خورانش بسیار. تجربه شده را مدام تجربه نکن. دنیا همچون یک آکواریوم آزمایشگاهی است. جاخوش نکن و دل نبند. خالق هستی آرامش و خوشبختی را در دنیا نهان نکرده است. تو آن را اینجا نخواهی یافت. اصلاً ذات دنیا با آرامش و خوشبختی بیگانه است. مگر نمی بینی که در هر لحظه اش ناامنی موج می زند. هر آنْ امکان وقوع اتفاقی ناخوشایند است. در این دنیا هیچ چیز تضمین شده ای وجود ندارد. کدام تضمین؟! چه تضمینی؟! تو خوشبختی را در چنین کیفیتی نخواهی یافت. و چه نیک فرمود امام صادق(ع): “الرّاحَةُ لِلمُؤمِنِ فِی الدُّنیا مُستَحِیلَةٌ” (راحتی در این دنیا برای مؤمن محال است)! ای دوست، تنها راه خوشبختی در دنیا، گذر از دنیاست. عبور از آن است. مگذار که ذهنت به چیزی چنگ زند. مگذار آرزویی روح و جانت را در اختیار بگیرد و به اسارت خود بَرَد. از درون به خودت قفل نزن و زندانیِ این زندان خودخواسته مشو. تو می توانی زیبا زندگی کنی بدون آنکه اسیر دنیا و بازی هایش شوی. می توانی برخوردار شوی بی آنکه در اندیشهٔ تملّک و تصاحب چیزی باشی. دنیا را بفهم و بی وفایی و بی ثباتی اش را عمیقاّ درک کن. که چون ذهن و دلت آزاد شود، تو به نرمی از کنار آن عبور کرده ای، بی آنکه روح و جانت آلوده شده باشد.

برگرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی