“قُدسُ الاَقداس”

☆ قدس الاقداس پاکترین نقطه ی معبد درون است. آن برترین و ناب ترین کیفیت هستی است. کیفیتی اسراری، بی تعریف و بی حدود. آن سر الاسرار قلب زنده و نورانی است. پس ذهن را به آن جایگاه دسترسی نباشد. آن بی ذهنی مطلق است. هر کسی را به قدس الاقداس راه نیست جز پاکان. پاک از هر طرح و اندیشه. پاک از هر خواهش و آرزو. پاک از هر دانش و برداشت. آنجا برای ذهن، تاریک است. تاریکیِ “نه دانستن”! و برای روح، مرکز حیات و آگاهی است! قدس الاقداس جایگاه کسانی است که به تسلیم محض رسیده اند. به تمامی تفویض امر کرده اند. قدس الاقداس قلب نورانی انسان کامل است.

مسعود ریاعی