“حجاب اندر حجاب”

☆ همه چیز حجاب است. هر آنچه دیده می شود، حجاب است. نادیده نیز حجاب است. دیده و نادیده هر دو حجاب است. حتی خود خدا هم حجاب های بسیار دارد. نور حجاب است. ظلمت حجاب است. مفاهیم بالا و پایین حجاب است، بزرگی و کوچکی حجاب است، مادی و معنوی هر دو حجاب اند. هم دانستن و هم ندانستن حجاب اند. مرگ حجاب است. زندگی حجاب است. ظاهر و باطن چیزها هر دو حجاب اند. این عالَم، حجاب اندر حجاب است. هیچ کس نمی داند حقیقت محض چیست. ما با حجاب ها خو گرفته ایم. با حجاب ها مراوده داریم. حجاب ها را می ستاییم و حقایق قطعی شان می انگاریم. ما لایه به لایه گرفتار حجاب ایم. حجابی را پس بزنی حجابی دیگر در کار است. و متعاقب آن حجاب های بسیار… پس دست از سر جزم اندیشی بردار. انقدر نگو این است و جز این نیست. جزم اندیشی خود بدترین و سخت ترین نوع حجاب است. غشای بیرونی همه ی حجاب هاست. نرم و پذیرا باش، بی قضاوت باش، تا خداوند به موقع یک به یک حجاب ها را از پیش چشمانت بر دارد و آن به آن، لطیف و لطیف تر شوی.

مسعود ریاعی