“پایان جستجوی آفاقی، آغاز سلوک انفسی”

☆ آیا خدا در دنیاست؟ اگر هست در کجای دنیا باید جستجویش کنیم؟ آیا فقط در آخرت است؟ آیا در بهشت است یا در جهنم؟ آیا هم در بهشت و هم در جهنم است؟ و یا نه در بهشت است و نه در جهنم؟ آنها که می گویند ما خداجوییم، خدا را کجا می جویند؟ اینها و جز اینها همواره سوالاتی هستند که بشر را در طول تاریخ به خود مشغول کرده است. و اما قرآن، یک جواب صریح و واضح دارد، و آن اینکه؛ “هُوَ مَعَکُم اَینَ ما کُنتُم” (او با شماست هر جا که باشید)! این یعنی تو هرجا که بروی خدا را هم با خود برده ای. خدا با توست به معنای آن نیست که تو خدا هستی. “معیّت” معنای همراهی دارد، اگرچه تو از این همراهی بی خبر باشی. آن که این حقیقت را به شهود بداند، جستجوی آفاقی اش به پایان رسیده و سلوک انفسی اش آغاز شده است.

مسعود ریاعی