سالکی که سلوکش بسوی خداست، سالکی است که جز نیل به حقیقت محض او را آرام نمی کند. چنین سالکی از همه ی عوالم گذر می […]

برخی روز و شب، غصه می خورند و خود را زجر می دهند که گناه کرده ام! خوب اگر گناه هم کرده باشی که راهش خودزجری […]

ما به عنوان ارواح، به زمین نیامده ایم تا نگران خود باشیم. اصلاً نیامده ایم تا نگران باشیم. آنکه ما را به زمین گسیل کرده، خود […]

از منظر سالکان روشن بین، جهانهای دیگری در دل همین جهانی که به سر می بریم وجود دارند. این جهانهای در هم تنیده شده، جملگی با […]

روحِ مستعد آنگاه که “کلمه خدا” را ببیند و آن را در یابد، باردار شده است. “دانۀ نورانی” اینگونه شکل می‌گیرد و آنگاه فقط به مراقبت […]

گذشته ی شخصی فقط به این درد می خورد که درسش را بگیری و دورش بیندازی. اگر سالکان موظفند که گذشته شان را یکبار با دقت […]

از یک دیدگاه، “خضر” هر کس، کالبد نورانی و انرژیایی اوست که از بین نمی رود. زیرا او در فرا منطق، حیات دارد و همواره از […]

اساس سلوک، خالی کردن ذهن از هر فکر و خیال و خاطره و دانستنی و قضاوت است. این پایه ی کار است. اگر می خواهی به […]

اگر بتوانی هیچ کس باشی، اگر بتوانی کسی نباشی، اگر بتوانی وسوسه ی کسی شدن را از خودت دور کنی، اگر بتوانی آن حرفهای تلقینی را […]