☆ از مهمترین و بارزترین صفات خداوند در قرآن، حرّیت و آزادی اوست. او “فَعّالُ لِما یَشاء” است. مطلق آزادی و آزادگی است. و این آزادی عین پاکیِ مطلق است. زیرا آزاد کسی است که در حسرت چیزی و جایی نیست. اگر باشد دگر آزاد نیست، زیرا در بند آن چیز است. آزاد کسی است که نگران چیزی هم نیست، زیرا نگرانی نیز خود بند است. این آزادی و آزادگی یک مفهوم بلند و متعالی است که از اعماق باطن سرچشمه گرفته و سرتاسر ظاهر را تحت پوشش خود دارد. یک سالک با تسلیم خود به خداوند، این صفت حیاتی را در خویش، پرورش داده و بارزتر می کند. چه هر کس هر چه را بپرستد شبیه همو می شود. پرستش خدای آزاد، بنده ی آزاد به بار می آورد. و این همان تمرین آزادی و آزادگی است که مرجع و الگوی آن خود خداست. لذا پرستندگان راستین خدای آزاد، شبیه ترین موجودات به او و آزادترین خلایق اند. چه آنان شاگردان و عاملان به حدیث “تَخَلَّقُوا بِاَخلاقِ الله” (خود را به اخلاق الهی آراسته کنید)، اند.
مسعود ریاعی