در سلوک، “اقتدار” کسی دارد که آنچه را که می تواند انجام دهد، انجام ندهد. “اقتدار” با قدرت و قدرت نمایی، فرق ماهوی دارد و ابداً به معنای یکسان نیست. “مقتدر” از اسماءالحسنی است. و معنای والای آن، اشاره به قدرتمندی است که قدرتش را به رخ نمی کشد و در عین حال بسیار کارآمد است. آنها که در کیفیت بی عملی سالکانه بسر می برند تحت حفاظت و در پناه اسم “مقتدر” قرار دارند. برای همین است که این نوع بی عملی، سرشار از عمل حقیقی، فایده و کارآمدی است.
مسعود ریاعی