یک سالک فرزانه، نور شناس قابلی است. او کسی نیست که هر نوری را مقدس بداند و جذب هر نوری شود. برخی از نورها، نور حقیقی نیستند، شبیه نور کرم شب تاب اند. کرم های شب تاب، در تاریکی ها از خود نوری ساطع می کنند تا حشراتِ غفلت زده را بسوی خود کشند و در دم آنها را ببلعند. در جریان سلوک از این وقایع بسیار پیش آمده و پیش می آید. ای دوست، نشانه ی نورهای تقلبی آن است که آنها دیگران را به خود می خوانند، نه به خدا. دیگران را به تسلیم شدن در برابر برداشت خود دعوت می کنند، نه تسلیم شدن به آن مطلق لایتناهی.
مسعود ریاعی