⭐️ یکی دیگر از اسماء خداوند که کمتر بدان توجه شده است “مُصطَفِي” به کسر فاء است. مُصطَفِي یعنی برگزیننده. کسی که بر میگزیند را مُصطَفِي گویند و کسی که برگزیده میشود مُصطَفیٰ گویند. مُصطَفِي اسم فاعل است و مُصطَفیٰ اسم مفعول. شاهد این مطلب آیه “اِنَّ اللهَ اصطَفیٰ” است که چندین بار در قرآن آمده است. خداوند، برگزیننده یعنی مُصطَفِي است. اما او چه کسی را بر میگزیند؟! گزینش او بر چه مِلاک است؟! آیا ملاک انتخابش علم و دانش است و بدنبال علامهها و دانشمندان میگردد؟! آیا مِلاک او قدرت و ثروت است و بدنبال ثروتمندان و قدرتمندان میگردد؟! با دقت در فحوای آیات قرآنی و دیگر کتب وحیانی چنین چیزهایی بر نمیآید. “او” وقتی انبیا و اولیاءش را بر میگزیند ملاکش چیز دیگریست. او سینهٔ خالی میخواهد. خالی از غیر. قلب و ذهنی خالی از برداشتهای رنگارنگ. او یک ظرف پاک میخواهد. او از میان همهٔ ظروف، ظرف پاک و خالی از هر آلودگی فکری و عاطفی را انتخاب میکند. زیرا قرار است آن را از نور خود پر کند. این مخلّص داستان گزینشهای خداست. برای همین است که گاه چوپانی را بر میگزیند. گاه یتیمی را. و گاه داوود آوازهخوان را. زیرا انتخابهای خدا همچون انتخابهای بشری نیست. انتخابهای بشری، ذهنی است. احساسی و عاطفی است. بر اساس وهمیات و جهلیات است. انتخابگری خدا چیز دیگریست. و خدا “مُصطَفِي” است. ای دوست، این را میخواهم بگویم؛ هر که هستی و هرجا که هستی، از رستگاری ناامید نباش. فقط خودت را خالی کن. دورریختنیها را از وجودت دور بریز. خانهٔ دلت را از اغیار خالی کن. خالیِ خالی. تا “او” نیز کَرَم نماید و فرود آید؛ که خانه خانهٔ اوست! او که بیاید نجات آمده است. و تو دگر به هیچ چیز نیازت نیست. زیرا هر چیزی به موقع در خدمت توست. پس خود را برای خدا زیبا کن. و زیبایی خالی بودن است. پاک بودن از ذهنیات و عواطف و خواهشها و آرزوهای رنگارنگ است. دریاب نکته را.
مسعود ریاعی