“توبه جهانی”

☆ بشر هنوز می تواند در این اندک باقیمانده، توبه کند. می پرسی توبه از چه چیز؟! شگفتا! مگر نمی بینی که این دو پای مغرور، زمین و آسمان و دریاها را به گند کشیده است. در هر قلمرویی فساد کرده است، خون ریخته است، خرابی و ویرانی به بار آورده است. و از همه مهمتر با خودخواهی ها و بی عدالتی هایش جان های پاک بسیاری را به تاریکی و اضمحلال کشانده است. امروزه بشر در اسارت بازتاب اندیشه ها و عملکرد خویش است. آنچه از بلاها و مصیبت ها که پی در پی از هر سو باریدن گرفته، جواب طبیعت خدا به عملکرد نوع بشر است. نام دیگرش انتقام جریان حیات است. زمین، زیبا بود، سرشار بود، پر از حیات و بالندگی بود، و او این امانت شگفت را به تباهی کشانده و جز رنج و نقصان برای نسل های بعد چیزی باقی نگذاشته است. امروزه بشر تنها با توبه عملی خود می تواند جریان بلا و مصیبت را متوقف کند. و آن توبه ای است جهانی که ریشه در آگاهی دارد. اینکه بفهمد، بد عمل کرده است و دگر هرگز به سوی اندیشه های مخرّب و سودجویانه ی خود باز نگردد. جز این توبه جهانی هیچ راه دیگری به خیر و صلاح نمی شناسم.

مسعود ریاعی