“الحی”

☆ وقتی “حی” همه جا هست، این یعنی جایی برای مرگ نیست. مرگ تنها یک نقطه تحول است. از حالی به حال دیگر رفتن است. “حی”، مطلق است. مرگ مطلق نیست. ما خدای مرده نداریم. خدای زنده داریم. و این زنده، همه جا را پر کرده است. جایی خالی از او نیست. نگران مرگ نباش. آن را به عنوان یک تحول زیبا بپذیر. این مرگی که از آن می گویم خود خادم حیات است. چرخاننده ی چرخ زندگی و باعث جریان داشتنش است. این مرگ ما را از لایه ای به لایه ای دیگر از حیات و آگاهی رهنمون است. و روزی در خواهی یافت که مُمیت(میراننده) همان مُحیی(حیات بخش) بوده است و هر دو دارای یک معنای وجودی و اشاره به یک چیز دارند. هر دو پر از “حی” اند. پر از زندگی و پر از زیبایی اند و هر دم تو را به زندگی می خوانند؛ “لِما یُحیِیکُم”.

مسعود ریاعی