“تمرین بیداری”

☆ در هر کاری که وارد می شوی، مشغول هر کاری که هستی، خود را در آن کار به یاد بیاور. خود را نظاره کن. “این تویی که در حال انجامی”. تا می توانی هیچ کاری را از روی عادت انجام مده. اینطور نباشد که جسمت به کاری مشغول باشد و ذهنت جای دیگر. اگر قدم می زنی، واقعاً قدم بزن. اگر گوش می دهی، واقعاً گوش بده. اگر ظرفی را می شویی واقعاً همانجا باش. به خودت و کارت آگاه باش. فرقی نمی کند کاری که می کنی کوچک است یا بزرگ. نکته به یاد آوردن خویش است. این تمرینی است که به شکوفایی آگاهی و تسلط تو بر ذهنت منجر شده و زندگی ات را از یک روند ماشینی و بی روح، به تراوت و تازگی می کشاند. پس “فَذَکِّر”؛ بیاد آور! این یادآوری ضرورت راه و مجرای دریافت آگاهی از نوع دیگر است. شروع بیداری و تمرین در “حال” بودن است. تمرینی که لحظه به لحظه تو را به خودِ حقیقی ات نزدیکتر می کند.

مسعود ریاعی