“غار افلاطون”

☆ ما در عمق غار افلاطون به دام افتاده ایم. این غار همین دنیای تاریکی است که ذهن ما ساخته است. ما موجوداتی گشته ایم که روی مان همواره به سوی سایه های متحرکی است که بر دیواره ی غار نقش بسته اند. و ما آن سایه ها را حقیقت می پنداریم. با سایه ها زندگی می کنیم و با آنها مراوده داریم. برای خروج از این وضعیت مهلک، باید باز گشت. باید رو سوی دهانه ی غار کرد و منبع صدور سایه ها را دریافت. و آنگاه از غار تاریک ذهن برون رفت. مرحله به مرحله تا رسیدن به نور.

مسعود ریاعی