“قبرستان شلوغی است!”

☆ همانطور که انواع قبر داریم، انواع مرگ نیز داریم. مرگ هایی است غیر از مرگ جسمی که چون واقع شوند آدمی را به تاریکی بیشتر فرو می برند. آنگاه که جوانمردی و بخشش در کسی بمیرد، آنگاه که چشمه ی محبت و گذشت در کسی بخشکد، آنگاه که نگاه زیبا از دیدگان کسی رخت بر بندد،… او نیز مرده است. ای دوست چون نیک بنگری، مردگان بسیارند و دنیا قبرستان شلوغی است. قبر جسم، قبر احساسات کور، قبر ذهنیات مخرّب، قبر آرزوهای دور و دراز، قبر توهّم دانایی، همه و همه، نور وجودمان را در لایه لایه ی خود به اسارت گرفته اند. مرگ ها لحظه به لحظه در حال خوردن انسان اند.

مسعود ریاعی