“نسبت دانش بشری با تاریکی”

☆ دانش بشر نسبت به جهان، هر چه بیشتر شود، در تاریکی بیشتری فرو می رود. زیرا به همان نسبت نیز سؤالاتش بیشتر و بیشتر می شود. یک چیز که معلوم شود، دهها مجهول از شکمش زاده می شود. همواره همینطور بوده است. این جهان، خارق العاده و اسرار آمیز است. پس راه درست چیست؟ چه باید کرد؟ آیا بهتر است که ندانیم و از خیر دانستن بگذریم؟! چنین چیزی را توصیه نمی کنم. بلکه توصیه آن است که بدان، اما چون دانستی، دانسته را رها کن! در اسارت دانستنی هایت نمان. زنجیرشان مشو. بلکه با جهانِ پویا، پویا باش. فرق اساسی یک سالک فرهیخته با یک دانشمند همین است. سالک به نیکی رهایی را آموخته، و دقیقاً به همین علت است که همواره از آگاهی های زنده، نو به نو برخوردار می شود.

مسعود ریاعی