“ایمان”

☆ برخی گمان کرده اند که “ایمان” نوعی جهان بینی است. اینطور نیست. ایمان رها شدن از هر گونه جهان بینی است. زیرا جهان بینی محصول ذهن است، یک پیش ذهنی است. یک طرح از پیش طراحی شده است. یک توصیف از جهان است. اما ایمان منبعث از قلب است. باز و آزاد است، نرم و تسلیم است، جاری و پویاست و فراتر از هر طرح و هر ذهنیتی است. ایمان، زنده به حال و تسلیم به جریان هدایت خداوندی است. مؤمن با این جریان جاری می شود، هر جا که باشد. زیرا هر کیفیتی برای او، الهی و خیر است. یک مؤمن رها از توصیف و تعریف های محدودکننده است. چنین کسی به غیب ایمان دارد. و این یعنی خود را در بند هیچ تعریف و توصیفی نکردن.

مسعود ریاعی