“پیامبری که حامی عاشقان است”

☆ هنگامی که سیره ابن هشام و العِبَر ابن خلدون را می نگری، یک ماجرای عاشقانه و شور انگیز را میان اوراق شان می یابی که بسیار آموزنده و تاثیرگذار است. و آن حکایت زندگانی عاشقانه و پر از مهر زینب دختر بزرگ پیامبر(ص) با شوهرش ابوالعاص است که به شهادت تاریخ مردی امانت دار و با اخلاق و آزاده است. اینان در مکه و قبل از بعثت پیامبر(ص) ازدواج کردند و بشدت یکدیگر را دوست می داشتند. هنگامی که پیامبر(ص) به رسالت مبعوث می شوند، ابوالعاص به ایشان ایمان نمی آورد. و این خود آغاز ماجرایی پر شور است. چون پیامبر(ص) به مدینه هجرت می کنند و کارشان بالا می گیرد و اولین جنگ با قریش یعنی غزوه بدر شکل می گیرد، ابوالعاص که در لشکر کفار حضور داشت، به اسارت مسلمانان در می آید. و چون برای آزادی اسرا فدیه تعیین می شود، زینب نیز با آن که در مکه است، هر چیز با ارزشی را که میتواند برای آزادی شوهرش مهیا می کند. از آن جمله گردبندی است که مادرش حضرت خدیجه به هنگام ازدواجش به او هدیه داده بود. هنگامی که فدیه ی زینب را به مدینه می آورند و پیامبر(ص) آن را مشاهده می کنند، گردنبند را به یاد آورده و تحت تاثیر قرار گرفته، ابوالعاص را آزاد و هر آنچه را که زینب ارسال کرده بود نیز به او بر میگردانند، مشروط بر آن که ابوالعاص دخترش را به او باز گرداند. ابوالعاص بر سر پیمانش می ماند و ضمن گفتگویی با زینب، و به بهانه ی اینکه مکه جای امنی برای او نیست و نیز برای رفع دلتنگی ای که از دوری پدر دارد، او را قانع می کند تا به مدینه هجرت نماید. زینب به مدینه می آید. دیر زمانی به جدایی می گذرد تا اینکه طی ماجرایی ابوالعاص پنهانی وارد مدینه می شود و به خانه همسرش می رود. زینب او را پناه می دهد و حتی شجاعانه در مسجد اعلام می کند که ابوالعاص در پناه من است و کسی حق آسیب زدن به او را ندارد! پیامبر(ص)، پناه دادن زینب را می پذیرد و ابوالعاص را همراه با بخشی از اموالی که باید به قریش مسترد می کرد، به مکه باز میگرداند. آخرالامر ابوالعاص در سال ششم مجدداً به مدینه هجرت می کند و اینبار به پیامبر (ص) ایمان آورده و در کنار زینب زندگی پر از محبت شان را پی می گیرند. اما این وصل بیش از دو سالی طول نمی کشد و زینب وفات می یابد. تاریخ گواهی می دهد که ابوالعاص از فرط هجران همسرش گاه شبانه، واله در کوچه های مدینه می گشت و گاه که پیامبر(ص) او را می دیدند او را در آغوش می کشیدند و نوازش می نمودند. و این حدیث زیبای پیامبر(ص) است که فرمود: “هر که عاشق شود و پنهان دارد و عفاف ورزد، چون بمیرد، شهید مرده است!”

مسعود ریاعی