“سِعه ی صدر”

☆ همه را در روح خویش پذیرفتن، ظرفیتی خدایی می خواهد. ببین خدا چگونه همه را در علم و حیات خویش پذیرفته است! یک سالک نیز چنین است. او اگر بخواهد اخلاقش به فرموده ی پیامبر(ص) شبیه اخلاق خدا شود -“تَخَلَّقُوا بِاَخلاقِ الله”- باید اول ظرفیت خویش را چنان بالا برَد که هر چیزی نتواند او را از مدار آرام الهی اش خارج نماید. سِعه ی صدر از اولین نشانه های اخلاق الهی است. بدان که حذف کردن ساده است و آنچه سالکانه است، پذیرفتن و مدارا کردن است. و نشانه ی آن که سِعه ی صدر دارد، این است که همواره تمامی دَر ها و پنجره های اِدراکش بر روی “نور وجود” باز و گشاده است. چنین کسی دارای ذهن و قلبی نرم و پذیراست.

مسعود ریاعی