“حقیقت محض”

هیچ کس حقیقت چیزی را نمی داند. چگونه حقیقت چیزی را بداند در حالیکه خدای مطلق در آن حقیقت است. انسان در هر رتبه از کمال که باشد، نه تنها خود خدا را به تمامی معرفت نخواهد داشت، بلکه حتی حقیقت اشیاء را هم به تمامی نمی شناسد. او هر چه در این هستی بیشتر تعمق کند، باز در هر عمقی، عظمت های دیگری به رویش گشوده خواهند شد. از این روست که در این سیر فقط تسلیم آگاهانه کاربرد دارد.

مسعود ریاعی