“فقط کافیست”

☆ لازم نیست نور خدا را از جایی بیاوریم یا اصلاً به جایی برویم، فقط کافیست در و پنجره های وجودمان را بگشاییم، آن نور خود آمده است.
☆ لازم نیست حقیقت را فریاد زنیم، کافیست سکوت کنیم، آن خود شنیده خواهد شد.
☆ لازم نیست خود را به آب و آتش زنیم تا به جایی برسیم، کافیست خودمان باشیم، آنگاه رسیده ایم.
☆ لازم نیست در اندیشه ی نجات طبیعت فرو رویم، کافیست از سر راهش کنار رویم و آلوده اش نکنیم، آن خود را بازسازی خواهد نمود.
☆ لازم نیست مغزمان را پر از واژه و اصطلاح و تعریف کنیم تا دانا شویم، کافیست “مشاهده” را بیاموزیم آنگاه در مرکز آگاهی قرار گرفته ایم.
☆ لازم نیست همیشه از ابتدا شروع کنیم، کافیست از انتهای کارِ دیگران ادامه دهیم.
☆ لازم نیست برای فکر و خیال نکردن، باز فکر کنیم که چگونه فکر و خیال نکنیم، کافیست هر فکر و خیالی را بدون قضاوت نگاه کنیم آن خود زایل خواهد شد.
☆ لازم نیست برای شناختِ کسی، تجسس کنی و به خلوتش سرَک بکشی، کافیست آزادش بگذاری، آنگاه به بهترین وجه او را خواهی شناخت.
☆ لازم نیست که عشق ورزی را آموزش دهیم، کافیست عاشقانه زندگی کنیم، آن خود بزرگترین تبلیغ عشق خواهد بود.

مسعود ریاعی