“چنین غرق شدنی”

اوج مراقبه، غرق شدن در خداست. در مراقبه آنچنان در خداوند غرق شو که هیچ فکر و خیالی جرأت نزدیک شدن به تو را نداشته باشد. آرام آرام. بی ذهن بی ذهن. نه خواهشی، نه آرزویی و نه حتی در صدد فهم اسراری. چنین غرق شدنی همان زندگی ناب است که واصلان پیوسته از آن سخن گفته اند.

مسعود ریاعی