زنده بودن

زنده بودن در هر طبقه از طبقات هستی معنا و مفهوم خود را دارد. در این طبقه، یعنی در همین لایه از آگاهی که بسر می بری، به معنای جنبیدن و طعام خوردن و در بازار راه رفتن است. زنده بودن زمینی است. در لایه ی دیگر، به معنای بیداری و توسّم است. خوب دیدن و خوب شنیدن است. در لایه ای فراتر به معنای حضور داشتن در همه جاست. مرزهای زمان و مکان را در نَوَردیدن است… و بالاخره زنده بودنی است که در نبود ماست و این بالاترین مرحله زنده بودن است.