گِره های انرژیک

وقتی در پیشگاه خداوند به خطاها و گناهانت اعتراف می کنی، به واقع در حال مرور آنها بسر می بری. و این کاری مفید است زیرا انرژی هایی که به دام افتاده اند، آزاد می شوند. در هر یک از خاطرات ما، بخشی از انرژی های ما به دام افتاده اند، برای همین است که اسیرشان هستیم. پس شجاعانه و سالکانه در خلوتت یکبار هم که شده، آنها را با دقت مرور کن و آنگاه با هر بازدم، هماهنگ با حرکت سرت از چپ به راست به بیرون بینداز. هیچکدامشان را نگه ندار. آنها گره های انرژیک هستند که هر کدامشان می توانند مصیبت ساز شوند. وقتی بتوانی خود را ببخشی، خود را دوست خواهی داشت. و این “خود دوستی”، غیر از خودپسندی و خودخواهی است. خود دوستی، احترام به خالقی است که تو را آفریده است. تطهیر وجود و مراقبت از خود است.

مسعود ریاعی