“معالجه با آزادی”

⭐️ در طول تاریخ به ما دروغ گفته‌اند که آزادی عامل فساد و بزهکاری است. درست بالعکس؛ آزادی علاج فساد و بزهکاری است. این انسان آزاد است که قادر است پاک بماند. فساد و بزهکاری کار بردگان است؛ بردهٔ قدرت، بردهٔ پول، بردهٔ شهوت، بردهٔ آز و طمع و حسد… آزادگان را با فساد و بزهکاری چکار؟! این آزادی است که نمی‌گذارد فساد نهادینه شود. جامعه‌ای که فهم درستی از آزادی دارد و چرخش آزاد اطلاعات و آگاهی‌ها در اختیار همگان است فساد و بزهکاری در آن به مراتب کمتر و کمرنگ‌تر است از جامعه‌ای که در آن زور و اجبار و رعب و وحشت و مخفی‌کاری حاکم است. اِعمال خشونت و ایجاد محدودیت‌های ذهنی هرگز در هیچ برهه‌ای از تاریخ نتوانسته هیچ فساد و بزهکاری را نابود و ریشه‌کن کند. زیرا آن راه علاج نیست. بلکه گاه بی‌آنکه بدانیم راه ترویج آن است. زور و اجبار و اعمال خشونت، طرف دیگر تضاد را قویتر می‌کند و دوباره از جای دیگری سر برون می‌آورد. ای دوست، این فهم و ارتقاء شعور مردمان است که قادر است انواع بزهکاری‌ها را به مرور خشکانده و به مرز نابودی بکشاند. و فهم و ارتقاء شعور صرفاً در فضای آزاد گل می‌دهد و به بار می‌نشیند. بستر آن آزادی است. متأسفانه بشر -چه از نوع غربی‌اش چه از نوع شرقی‌اش- هنوز به این آزادیِ سرشار از آگاهی و توانمندی دست نیافته است. این آزادی که می‌گویم امری مقدس است. خود یک حکیم معالج است. اصل هستی است و ریشه در الوهیت متعال دارد.
[در کتاب کلمات بارانی این معنا بصورت مبسوط شرح داده شده است]

مسعود ریاعی