“در باب عدالت”

⭐️ عدالت یک چیز ثابت و ایستا نیست. عدالت هماهنگی و تعادل با جریان همیشه جاری حیات است. وقتی حقوق حیاتی موجودی در هماهنگی و تعادل با حقوق دیگر موجودات باشد، آن عدالت است. عدالت چونان یک سمفونی زیباست و همه در آن دخیل‌اند. عدالت زیر و بم‌های خود را دارد. زیرا عدالت پویاست. همچون رودخانه‌ای زنده مدام در حرکت است. چه بسا عدالت امروز عدالت فردا نباشد. زیرا عدالت فردا هماهنگی و تعادل فردا را می‌طلبد. چه عدالت همواره در حال است که معنا می‌دهد. که زندگی می‌بخشد. سیر عدالت همچون سیر آفتاب است که با هر سیرش سایه‌ها را کم و زیاد می‌کند. عدالت گاه چون موج بالا و پایین می‌رود و حرکت ایجاد می‌کند. جابجایی می‌آفریند. زیرا عدالت بهره‌مندی همه است اما نه لزوماً به معنای تساوی بلکه به معنای هماهنگی و تعادل. این عدالت که می‌گویم نسیم رحمت است. بلکه خود رحمت است. عدالت به معنای خشونت نیست. خشونت عدالت نیست. عدالت عین زندگی است. آن اکسیر ادامهٔ بقاست. و یادت باشد که عادل کسی است که زندگی‌اش و نظریاتش هماهنگ‌ترین با جریان هستی است.

مسعود ریاعی