“شعله‌های حیات و حیات‌بخش”

⭐️ این جهان سراسر شعله است.
کوه و درخت شعله‌اند.
حیوان و انسان همگی شعله‌اند.
این زندگی جز شعله‌های حیات و انرژی نیست.
و در این میانْ راست‌قامتان عاشق از همه شعله‌ورترند.
مدام رو به بالا زبانه می‌کشند.
روح نیز شعله‌ای است که شعله‌اش هوای عروج دارد.
و عشق شعلهٔ کیمیاگری است.
چه جهنم زیبایی‌ست این شعله‌ها!
از شعله‌ها نترس. از آنها بهره بگیر و از دروازهٔ خداگونه‌ها عروج کن. و به فراز آی.
چه؛ “وَ ما مِنکُم اِلّا واردُها”!
اینک همه به آن وارد آمده‌ایم!
آنْ به آنْ رو سوی بالا می‌سوزیم تا دگر شویم!
و بهشت در میان این شعله‌ها نهان است و ابراهیم خلیل این نکته را نیک می‌دانست!
و سلام بر شعله‌های پاک نجات‌بخش، به “بَردَاً و سَلاماً”
سلام بر شعلهٔ درخت موسی.
سلام بر شعله‌های حیات و حیات‌بخش.

مسعود ریاعی