“خروج از قبرستان گذشته”
اردیبهشت 25, 1403“و تو آزادی”
اردیبهشت 25, 1403⭐️ در علم فیزیولوژیک سلولی، وقتی دگر سلول‌ها نتوانند تقسیم سلولی را ادامه دهند به مرحلهٔ “هِی فلِیک” می‌رسند. بعد از آنکه سلول‌ها به این محدوده می‌رسند دست به نوعی خودکشی می‌زنند که نامش “آپوپتوز” است. به عبارتی این سلول‌ها کارشان تمام و از چرخهٔ حیات خارج می‌شوند. در روند آگاهیِ انسان نیز مشابه چنین سیری قابل مشاهده است. دانستگی‌هایی که دگر نتوانند خود را بازسازی و هماهنگ با جریان حیات کنند، از کار افتاده و ناکارآمد می‌شوند. آگاهی نیز رشد خود و طی‌طریق خود را دارد. نمی‌توان از یک دانستگی در همه‌جا و در هر موقعیتی استفاده نمود. جریان حیات پویاست و سالک فرزانه همواره با چنین جریانی هماهنگ به پیش می‌رود و اجازه نمی‌دهد که دانستگی‌های مرده و ناکارآمد برایش تصمیم بگیرند. او هر روزه با چشمان مشاهده‌گرش آگاهی زنده را از خدای زنده دریافت و بدینسان با ماجراهای زندگی شجاعانه روبرو می‌شود.
مسعود ریاعی