“دروغگویی چه سخت است”!

⭐️ راستگویی برای قلب سلیم بسیار آسان‌تر از دروغگویی است. دروغگویی یکی از سخت‌ترین کارها در جهان است. اگر دروغی بگویی و بخواهی از دروغت محافظت کنی وارد پیچیده‌ترین کار جهان شده‌ای. چه هیچ دروغی را نمی‌توان برای همیشه محافظت کرد. زیرا جهان هستی بر اساس راستی و درستی آفریده شده است. با این وجود بسیاری از ما به دروغگویی عادت کرده‌ایم. نجات خود را در آن می‌بینیم. حتی به راحتی دروغ‌هایمان را توجیه می‌کنیم تا عذاب وجدان نکشیم. تعالیم و باورهای غلط به ما القا کرده‌اند که در این روزگاران اگر دروغ نگوییم زندگی‌مان بر باد می‌رود و هرگز روی خوش نمی‌بینیم. و اینچنین است که جهان‌مان را فضای تیره و تار دروغ و فریب فرا گرفته است. بشر امروز اگر خواهان زندگی واقعی است، اگر می‌خواهد با حقیقت زندگی روبرو شود، باید این حباب دروغ و توجیهات ذهنی‌اش را بشکند. اگر یکبار در موقعیتی که به ظاهر ضرر هم خواهی کرد، راست بگویی و صداقت پیشه کنی، روحت مزهٔ راستگویی و برکت آرامش‌بخش آن را در خواهد یافت. راستی و درستی یک مستیِ الهی شگرف دارد. یک راحتی مسحورکننده دارد که جای دیگری یافت نمی‌شود. آنان که این مزه روحانی را دریافته‌اند بر گِرد دروغ نخواهند گشت و به آن اتکا نمی‌کنند. دروغ اگر تجسم بیابد شبیه یک دیو زشت و ظلمانی است. دروغ حفاظت نمی‌آورد. دروغ، دروغ می‌گوید که من حفاظت می‌آورم! حرفش را باور نکن! تسلیم شدن به دروغ همچون کاشتن تخم باطل در قلب است که میوه‌هایش چون برسد، از جنس زَقُّوم دوزخ، تلخ و بدمزه و ناگواراست. حال آن‌که صداقت و راستی حتی اگر به ظاهر تلخ جلوه کند، ثمراتش شیرین و رشددهنده و گواراست. البته این را هم باید بدانی که راستگویی و صداقت آن نیست که بروی و سفرهٔ دلت را برای همه باز کنی. یا هر چیزی را تعریف کنی. در بسیاری از جاها می‌توانی سکوت کنی. خاموش باشی. وارد بحث نشوی. یا به نکته‌ای دیگر اشاره کنی. اما هرگز دروغ نگویی. این صداقت است که مایهٔ نجات واقعی است. و صداقت پیش از آن‌که بر زبان جاری شود باید در قلب و جان آدمی متبلور شده باشد. صداقت در گفتار، صداقت در رفتار، صداقت در نیات و اندیشه یک اصل اصیل است و پیش از هر چیز باید به عنوان یک اصل پذیرفته شده باشد. برای داشتن یک زندگی سالم و پر آرامش نیازی به دروغ نیست. دروغ آرامش پایدار نمی‌آورد. آن بر ضد آرامش و بر ضد زندگی واقعی است.

مسعود ریاعی