“بی‌نیازی و آزادی”

⭐️ بی‌نیازی آزادی می‌آورد. آزادی و بی‌نیازی دو یار جدا ناشدنی‌اند. هرچه بی‌نیازتر، آزادتر. و خدا بی‌نیاز مطلق است. پس او آزادترین است. بر قلهٔ آزادی است. تبعیت از راه خدا، تبعیت از آزادی است. تخلّق به اخلاق خدا، تخلّق به بی‌نیازی است. و بی‌نیازی پیش از آنکه امری بیرونی باشد، یک کیفیت درونی است. یک ملکهٔ اخلاقی است. مسیر سالکان فرهیخته، کم شدن نیازها تا محو همهٔ آنها در جوار حق‌تعالی است. ای دوست، رتبهٔ آزادی هر کس را از میزان بی‌نیازی‌اش بسنج. آن‌که نیازمند رأی مردمان است، آزاد نیست. آن‌که نیازمند توجه دیگران است، آزاد نیست. حتی آن‌که نیازمند نتایج است نیز آزاد نیست. بی‌نیازی و آزادی چیزی نقد و از جنس هم اکنون است. می‌توانی هم اکنون و همینجا از درون بی‌نیاز و آزاد شوی. بی‌خواهش و بی‌آرزو گردی. امتحان کن و نترس، که حتی لقمه نانی از سفره‌ات کم نخواهد شد. به مسیر خدای بی‌نیاز برو و همهٔ نیازهایت را به درگاهش فرو انداز و دگر به هیچ نیازی فکر نکن. با او باش و بی‌نیاز شو. چه هر که را بپرستی شبیه همو خواهی گشت؛ “اِنَّ اللهَ لَغَنِیٌّ عَنِ العالَمِینَ” (و خداوند از همهٔ جهانیان بی‌نیاز است)! پس خدا، آزادترین است. و آزادی را باید از خود خدا آموخت. اگر در چنین کیفیتی متعالی قرار بگیری همهٔ جهانیان -چه بدانند و چه ندانند، چه بخواهند و چه نخواهند- در خدمت تو خواهند بود.

مسعود ریاعی