“مباد نور خدا جدا گردد، مباد”

⭐️ اگر برخوردار از نور خدایی هستی، پس مراقب باش مبادا آن نور از تو جدا گردد همانطور که از بسیاری جدا گشت و آنها به قعر تاریکی و مرگ‌ فرو افتادند. از جمشید اسطوره‌ای جدا گشت زیرا که دروغ گفت و خلقت زمین و آسمان و انسان و همهٔ مخلوقات را به خود نسبت داد. از فریدون اسطوره‌ای جدا گشت زیرا که بی‌عدالتی کرد و با بی‌عدالتی‌اش تخم کینه و عداوت را پراکند. از کاووس اسطوره‌ای جدا گشت زیرا ادعای خدایی و بر فراز رفتن نمود، پس دیو خشم بر او فایق آمد و با آنکه هفت خانهٔ جاودانگی در میانهٔ البرز ساخته بود، میرنده گشت.
چنین سرنوشت‌هایی را میتوانی در میان همهٔ فرهنگ‌ها و اساطیرشان بیابی. کسانی که ابتدا پیروز بودند اما در انتها بخاطر ظلم و ناسپاسی و برتری‌جویی شکست خوردند.
ای دوست، نور خدا تنها با صداقت و راستی و عدالت‌پروری می‌ماند. با بندگی و خدمتگزاری و خلوص. مباد نور خدا برود، که چون برود حقیقت حیات رفته است.

مسعود ریاعی