“جهان بی‌منطق”

⭐️ جهانِ واقع بی‌منطق است. آن از منطق‌های ذهنی تبعیت نمی‌کند. آن تابع یک فرامنطق اسراری و ناشناخته است. در این جهان هر آن هر اتفاقی ممکن است بیفتد. جهان هستی غیرقابل پیش‌بینی است. این ذهن ماست که سعی می‌کند برایش منطق بسازد. ذهن نگاه می‌کند و مدام تلاش می‌کند تا پدیده‌ها و رویدادهایی که می‌بیند را به نحوی با هم جفت و جور کند. منطق‌سازی کار ذهن است. جریان زندگی منطق ندارد. منطق‌اش جوهرهٔ خودش است. ما همواره با یک جریان سیال و پویا و مسحورکننده طرف هستیم. با یک جهان اسراری. جهانی که تجلیاتش تکراری نیستند. وقتی برای جهان و رویدادهایش منطق‌سازی و الگوسازی می‌کنی، در واقع خود را موظف می‌کنی که به آن فقط از یک دریچه نگاه ‌کنی. در چنین نگاه‌هایی بخش بزرگ و نادیده و ناشناختنی جهان حذف شده است. منطق‌های ذهنی محدودکننده‌اند. آنها ممکن است در جاهایی به درد زندگی روزمره بخورند اما قطعاً برای تبیین جهان زنده و نامتناهی، ناکافی است. و دقیقاً از این روست که نظریه‌ها و نظریه‌بافی‌ها در مورد جهان هستی، همه قابل مناقشه‌اند.

مسعود ریاعی