“تنوع زندگی”

⭐️ وقتی قرآن را می‌خوانی، به وضوح در می‌یابی که در آن انواع زندگی‌ها مطرح شده است. در آن اجبار به یک نوع زندگی خاص نیست. بلکه تنوع زندگی است. اجبار به یک نوع زندگی، کار رؤسای بی‌تحمل دنیوی است. کار خدا اینگونه نیست. باغ آفرینش خدا، انواع درختان دارد و هر درختی متناسب با فطرتش شیوه‌ای برای ادامهٔ حیاتش برگزیده است. وحدت آن نیست که همه یک‌شکل باشند و یک‌جور فکر کنند. وحدت آن است که هر کس بر اساس فطرت الهی‌اش زندگی کند. نمی‌توان و نباید این فرصت خداداده را از دیگران گرفت. این الهی نیست. چنین کاری آبادی نمی‌آفریند، تخریب می‌آورد. جامعهٔ زنده و پویا برخوردار از تنوع زندگی است. حقیقتاً امام علی(ع) چه نیک و حکیمانه فرموده است؛ “لا تُکرِهُوا اَولادَکُم عَلیٰ آثارِکُم فَاِنَّهُم مَخلُوقُونَ لِزمانٍ غَیرِ زَمانِکُم” (فرزندانتان را به راه و رسم خودتان اجبار نکنید زیرا آنان برای زمانی غیر زمان شما خلق شده‌اند)![شرح نهج البلاغة لِابنِ اَبِی الحدید ج ۲۰ ص ۲۲۲].

مسعود ریاعی