“مبحث انتخاب از منظر سالکان”

⭐️ سالکان وقتی در حیطهٔ سلوک‌شان، از مسئله‌ای بنام “انتخاب” سخن می‌گویند، منظورشان انتخاب بین خیر و شر نیست. بلکه نفسِ انتخاب است. اینکه اصلاً وارد مقولهٔ انتخاب بشوم یا نه. این یعنی خودِ انتخاب برای‌شان مسئله است. فلذا سالک در موقف “تفویض امر”، فهیمانه نفس خود را از انتخاب منع می‌نماید و سراپا تسلیم جریان رُبُوبی خویش که همان جریان حیات و آگاهی است، می‌شود. چنین سالکی در برابر خداوند حیّ دانا و توانا، کاملاً رام و باز و پذیراست و هرگز خود را چون دیگران به انتخاب‌های نفسانی آلوده نمی‌کند. او راضی به رضای حضرت دوست می‌شود. رضایتی که برایش عین آرامش و رستگاری و برخورداری است. و دقیقاً از این روست که هیچگاه در نمی‌ماند و هر چیزی به موقع در خدمت او و رشد اوست. یک سالک با تفویض امر است که از امداد‌های غیبی برخوردار می‌گردد. آن که به مقام تفویض امر می‌رسد، یعنی از انتخاب‌های ذهنی دست کشیده است.

مسعود ریاعی