“نارُ الله: آتش خدا”

– آن “نارُ الله” که در قرآن آمده، آتش کیمیاگری خداست. آتشی است که منیّت پوچ‌مان را می سوزاند و گوهر نهان فطرت‌مان را چون ققنوسی از خاکسترش زنده کرده به ظهور می رساند. آتش خدا، زنده‌کننده است. در این آتش مرگ نیست، زندگی است. آن چونان آتش عشق است. سرشار از برکت است؛ “فَلَمّا جاءَها نُودِیَ اَن بُورِکَ مَنْ فِی النّار و مَنْ حَولَها” (و آنگاه که نزد آن آتش رسید، ندا آمد؛ با برکت است آن که در آتش است و آن که در پیرامون آتش است)! ای دوست، اگر خود در این آتش نیستی، لااقل کنارش باش.

مسعود ریاعی