“رهایی از مرید و مرادبازی”!

☆ امروزه باید گفت که مرادتراشی و مریدبازی و تسلیم این شخص و آن شخص بودن، دوره اش به پایان رسیده است. تو باید روی پای خودت باِیستی. مستقل و آزاد. امروزه انواع تعالیم رهایی‌بخشِ بزرگان، براحتی در دسترس همگان است. لازم نیست خود را اسیر و برده‌ی معنوی دیگران کنی. تنها کافیست هر جا که هستی آن تعلیمی را که قلبت پذیرا و بدان گواه است، عامل باشی. پس در هر تعلیم، آزادی روح‌ات را بجوی و از این خراب‌آباد تاریک و عَفِن، عروج کن. کلید نجات، تنها در تغییر شعور تو نهفته است. این کلید را در جای دیگری نخواهی یافت. بی شک آنچه که در دورهٔ پیش‌رو، برای سالکانِ حق کارساز و کارآمد است، دوستی و همیاری و توسعه‌ی آگاهی است و نه سروَری. زیرا در این دوران، تنها نجات بخش واقعی، ارتقاء شعور خِرَد جمعی است. و این مهم امروزه هیچ نیازی به مرادتراشی و مریدبازی ندارد. زیرا همهٔ آگاهی های مورد نیاز در دسترس است و راهنمای حقیقی، فطرت الهیِ خود توست. پس آن را دریاب تا از اسارت های معنوی رها گردی. مراقبه‌ی اصیل را بیاموز و چشمان مشاهده گرت را بگشای و روی پای خودت باِیست و بدان که نجات بخش واقعی را درون خودت نهان کرده‌اند؛ “وَ فِی اَنفُسِکُم اَفَلا تُبصِرُونَ”!؟
و هرگز از یاد مبَر که اسارت‌های معنوی به مراتب بدتر و مُهلِک‌تر از اسارت‌های مادی است.

مسعود ریاعی