“حکایت وصیت پیر سخن”

☆ … و پیر سخن مرغان را وصیت کرد و گفت: بگذارید کلامم همواره در سیر و سفر باشد و با نسیم جان افزای روح اینسو و آنسو رود. هرگز برایش معبدی از سنگ و چوب مسازید. معبد کلام من، خودِ راه است. هر که در راه است، در معبد است. هر کجا که باشد.

مسعود ریاعی