“چراغ درون”

☆ نوعی آگاهی لطیف و روشن ضمیری در وجود انسان هست که اگر کسی آن را دریابد، به هر طرف که رو کند رو به خدا کرده است. و اگر آن را در نیابد -و یا به عبارتی چراغ بیداری اش روشن نباشد- حتی اگر با تجلّی خود خدا هم روبرو شود، او را نخواهد شناخت و از کنارش غافلانه می گذرد. ای دوست، مراقبه راستین یعنی روشن کردن چراغ خود. و مراقبه راستین شبیه هیچکدام از این مدیتیشن های بازاری که بیشتر شبیه ادا و اطوار است، نیست. بلکه آن همچون مردن قبل از مرگ است.
(برای آگاهی بیشتر به پنج مقاله روش های کاربردی در سلوک مراجعه فرمایید)

مسعود ریاعی