“دریای استغفار”

☆ هرگز خود را پاک مپندارید (فَلا تُزَکُّوا اَنفُسَکُم) که همه ی ما در این هبوط آلوده گشته ایم. آلوده به حرص، طمع، حسد، شهوت و خشونت. اینجا دار آلودگی است. پس خود را پاک مپندار که توهّم پاکی غیر از حقیقت پاکی است. همانطور که بدنت نیازمند استحمام است، روح و جانت نیز هر روزه نیازمند استغفار است. در این باب استثنایی وجود ندارد. بدان که هیچ آلوده ای به بارگاه حق راه ندارد مگر آنکه شجاعانه از دریای استغفار گذر کرده باشد. پس گوهر جاودانه ات را از این دار آلوده بر گیر، آن را در دریای استغفار بشوی، سپس خودت را ببخش و فارغ از نیک و بد شو، و آنگاه است که پیروزمندانه به بارگاه حق وارد شده ای. ای دوست، هرگز خود را پاک مپندار. مگذار حتی عبادات و کارهای نیک ات فریبت دهند. توهّم پاکی حُقّه ی شیطان است تا تو را از دریای استغفار محروم کند. خود را محروم نکن که من خود گاه روزی صدها بار در این دریا غوص می زنم و دور می ریزم هر آنچه را که دور ریختنی است “و اَستَغفِرُواللهَ الَّذِی لا اِلهَ اِلّا هُوَ الحَیُّ القَیُّومُ و اَتُوبُ اِلَیهِ”

مسعود ریاعی