نکات قرآنی 654

“فَمَن حَجَّ البَیتَ”
(پس آن که حج خانه کند)!

[“حج، تمرین مردن است”]
– حج تمرین مردگی برای دریافت زندگی حقیقی است. حج تأویل دارد. آن مردن قبل از مرگ است. تو در حج، مردن را تمرین می کنی. میمیری قبل از آنکه بمیری. از همان ابتدا لباس مردگان را بر تنت می کنند. تو در نقش یک مرده ظاهر می شوی. مرده به خودش عطر نمی زند. مرده جماع نمی کند. مرده شکار نمی کند. به دنیایش نمی پردازد. مرده حتی اگر پشه ای بر روی بدنش نشست آن را نمی کشد. زیرا او مرده است و همراه با مردگان دیگر هَروَله کنان است. مرده را با اخبار دنیا چکار؟! با سود و زیان ارز چکار؟! با عکس گرفتن و سِلفی گرفتن چکار؟! بسیاری که به حج رفته اند، نمیمیرند. آنها حج را نفهمیده اند. این از طرز راه رفتن و حرکت چشمان و بحث ها و سِلفی گرفتن هایشان کاملاً مشهود است. آنها در حج شبیه همه چیز هستند جز مرده. حال آن که حج، به مرگ دعوت کرده است. قرار است از قبرستان ذهن خود بدر آیی. آن تمرین مردن است. حج تو به سوی خانه ای خالی است. آن خانه خالی است. خالی بودن را باید بیاموزی. آن ذهن پُر و شلوغ را باید بدور بیندازی. با برداشت هایت باید خداحافظی کنی. با این مردن باید از همه چیز پاک شوی. و اگر جرأتش را نداری، اگر آمادگی اش را نداری، کجا می روی؟! حج که سفر تفریحی زیارتی نیست. حج سفر مرگ است. تو در آنجا باید با حس مرگ روبرو شوی. باید بفهمی که دیگر دستت از دنیا کوتاه شده است. باید دریابی که همه چیزت را پشت سر گذاشته ای و دگر دستت به جایی بند نیست. ای دوست، اگر خوب بمیری، خوب زنده خواهی شد. این تمام داستان است.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی