“ ظرف عشق”

– سالکِ واصِل کسی است که قدرت آسیب رسانی اش را از دست داده است. او تنها قادر به خدمت حقیقی است نه آسیب زدن. چنین کسی همچون ظرفی پر از عشق است که هر جایی ببرندش جز عطر عشق از آن بیرون نمی تراود.

مسعود ریاعی