نکات قرآنی 623

“وَ رَدَّ اللهُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِغَیظِهِم”
(و خداوند، منکران حقیقت را با خشم خودشان دفع نمود)!

☆ خشونت، گریبان خودِ صاحب خشونت را می گیرد! و این طرفند خداست. و چه طرفند ظریف و کارآمدی! خداوند خود هیچ نیازی به خشونت ندارد. او بَری از هر نوع خشونت است. دوستانش نیز چنین اند. خشونت خود خورنده ی صاحبش است. نیازی به خشونت دیگر نیست. آن یک بیماری مُهلک نفسانی است و شخص خشن بیمار است. خشونت یعنی عدم تعادل روح و روان، یعنی از صراط تعقّل و خردمندی خارج شدن. و منکران حقیقت با خشونتِ خودشان است که از بین می روند. آنها به “خیر” نمی رسند؛ و این در ادامه ی آیه است؛ “لَم یَنالُوا خَیرَاً”! (آنها به “خیر” دست نیافتند)! پس خشن شدند! خشونت شان را آشکار کردند! و به دست خودشان نابودی شان را تسریع نمودند! زیرا کسی با خشونت و با زور به رستگاری نمی رسد. نرسیده است. این ناممکن است. مسیر خیر و رستگاری از جاده ی خشونت نیست. خشونت جاده ی هلاکت است. رسیدن به “خیر” که از نام های بزرگ خداست، عشق می خواهد نه خشونت! و این آیه ی شریفه درس بزرگی برای همهٔ انسان‌ها در همه دوران هاست.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی