“حیّ قیّوم” (۱۷۴)

☆ اگر می خواهی زنده و سرپا شوی، اگر می خواهی بر پای خود بایستی و از هر نوع حماقت و وابستگی و بردگی رهایی یابی، اگر می خواهی بیدار شوی و از هر خواب و غفلت سبک و سنگینی آزاد گردی، به “حیّ قیّوم” نیاز داری. چه خدایی جز این زنده ی قائم کننده وجود ندارد. پس آن را در وجودت شکوفا کن. که آن ذکر هشیاران و اکسیر آزادگان است. مُخلَصین با تبلور این ذکر در وجودشان است که خلاصی می یابند. که زنده می شوند. که به خودیت متعال خویش نائل می گردند. قدر این ذکر زنده را بدان. به آن رجوع کن. به آن باز گرد. به آن زنده و سرپا شو. که آن در اعماق قلب خودت، منتظر توست.

مسعود ریاعی