نکات قرآنی 605

“… نُورَاً و هُدًی لِلنّاسِ تَجعَلُونَهُ قَراطِیسَ …”
(… شما نور و هدایت مردمان را تبدیل به مشتی کاغذ کرده اید …)!

☆ این کار ذهن گرایانِ تاریک اندیش است. کسانی که با برداشت هایشان هر حقیقت زنده ای را تبدیل به نوشته های مرده و پراکنده می کنند و نامش را علم می گذارند. این کار را می کنند و باعث می شوند تا حقایق بسیاری پنهان بماند “تُخفُونَ کَثِیراً”! ای دوست، “نور” و “هدایت”، حقیقت حیات و آگاهی اند. زنده اند، و زنده را باید زنده دریافت کرد. تو “حقیقت زنده” را در هیچ کتاب و نوشته ای نخواهی یافت. زیرا حقیقت از جنس کاغذ و جوهر نیست. حقیقت چون دانه ای زنده باید از وجود خودت سر بر آورد. حتی آن کتابی که قرآن می فرماید؛”ذلکَ الکِتابُ لا رَیبَ فِیهِ” (آن کتاب که هیچ شکی در آن نیست)، مرادش کتاب کاغذی نیست، زیرا هیچ کاغذی نازل نشده است. “آن” اشاره به کتاب زنده است. در زنده چگونه میتوان شک کرد؟! زیرا زنده است! خداوند کاغذ نازل نکرده است. نَفَسِ حیّ قیّوم کاغذی نیست. آن حقیقت زنده و اصل جریان حیات است. تمام کتب وحیانی، یعنی همانها که حامل “نور” و “هدایت” اند، اشاره به وجود زنده ای دارند که مملو از حیات و آگاهی است. کتاب خدا را وجودی زنده بدان. و این در برخی احادیث نیز به صراحت آمده است. پس هوشمندانه نکته را دریاب و خود را از هر پیش ذهنیِ مخرّب و بازدارنده خلاص کن، خالی کن، تا در جریان سلوک و مراقبه ات، نور و هدایت الهی را به نیکی دریافت کنی. تا زنده شوی به کتاب زنده، و به “نور” و “هُدیٰ” واصِل گردی. و این را نیز بدان که نوشته ها در بهترین حالت شان، فقط جهت را به تو نشان می دهند و لا غیر. رفتن با خود توست! و تمام خیرات و برکات در همین رفتن و سیر شورانگیز تو نهفته است. و یادت باشد که خدا نور و کتاب زنده ی روشنگر نازل می کند؛ “قَد جاءَکُم مِنَ اللهِ نُورَُ وَ کتابَُ مُبِینَُ”. پس نوری را که با اوست تبعیت کن؛ “وَاتَّبِعُوا النُّورَ الَّذِی اُنزِلَ مَعَهُ”.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی