نکات قرآنی 591

“فَتیٰ “
(جوانمرد)

☆ سه کس اند که در قرآن صراحتاً به لفظ “فتیٰ ” یعنی جوانمرد یاد شده اند. ابراهیم خلیل الله، اصحاب کهف و یوسف پیامبر. وقتی آیات مربوط به هر کدام را به دقت می نگری به روشنی در می یابی که همه آنها اهل “اشراق” اند. سلوک و طریقت شان نوری است. ابراهیم با ستاره و خورشید و ماه کار دارد. او تمام نورهای جعلی و افول کننده را کنار می زند تا نور حقیقی را دریابد. و در می یابد. اصحاب کهف در غاری می خوابند که تابش نور خورشید بر دهانهٔ غار نقش اساسی دارد. آنها در آن کیفیت، زمان و مکان را در می نوردند. و بالاخره یوسف در ابتدای سلوکش رؤیایی می بیند که در آن یازده ستاره و خورشید و ماه او را سجده می کنند. می بینی! “اهل فتوت” از منظر قرآن همگی اهل حکمت نوریه هستند. طریقت وصل شان اشراقی است. اصحاب “یَنظُرُ بِنُورِ الله” اند. این فتوت و جوانمردی فراتر از معنای متعارف است. نوعی حکمت والا است. یک سلوک نورانی است. ای دوست، فتوت را با نور رابطه ای مستقیم و تنگاتنگ است. اهل فتوت یعنی جوانمردان، بی شک از والاترین سالکان حق به شمار می روند. قرآن به صراحت در چندین جای تاکید می فرماید که از ملت ابراهیم تبعیت کنید؛ “وَاتَّبِعُوا مِلَّةَ اِبراهِیمَ حَنِیفاً”… آئین و ملتی که نورانی و یگانه است. جوانمردانه و با سخاوت است. بر پایه دوستی و خِلَّت است. نکته مهم دیگر آنکه فتوت(جوانمردی) تنها به مردان اختصاص ندارد و قرآن کریم بطور عام از زنان اهل فتوت نیز یاد کرده است؛ “فَتَیاتِکُمُ المُؤمِنات”! ای دوست، “فتوت” کیفیتی متعالی از بودن است که زنان و مردان آزاده را شامل است.

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی