“تو را برای خود ساخته ام”

☆ “وَاصطَنَعتُکَ لِنَفسِی”؛ تو را برای خودم ساخته ام”! تو را نه برای دنیا ساخته ام نه برای آخرت، نه برای بهشت نه برای جهنم، نه برای این نه برای آن. بلکه “برای خودم ساخته ام”. تو را بر صورت خویش آفریده ام. پس به من بنگر تا خود را در تو بینم. وجه ات را به من بسپار تا وجه من شوی. تو تجلّی گاه اَسماء منی. منم “اَحسَنُ الخالقِین” و تویی جلوه گاه حقیقت و زیبایی. این منم که به تو نزدیکترینم. نزدیکتر از مردمک چشمانت، نزدیکتر از ظریف ترین اندیشه هایت، نزدیکتر از هر رگ و پی ات. این منم که از نگاهت می بینم، از گوشهایت می شنوم، از زبانت می گویم، با دستت می گیرم و با پایت می روم. زیرا “تو را برای خودم ساخته ام”! من با تواَم و تو با منی. پس با من بیا و نترس. تسلیم باش. من در هر مرحله ای همه چیز را آماده کرده ام. تو را کاری نیست جز با من بودن. پس با من باش، برای من باش، و غیر من را نباش. حتی برای ذهنت نباش. و این تمام رستگاری است.

مسعود ریاعی