“نفی خدایان موهوم”

☆ تو به خدای یگانه، به حقیقت محض و وحدت بخش نمی رسی، مگر آنکه خدایان موهوم را از ذهن و دلت بیرون انداخته باشی. و بدترین و خطرسازترین خدایان موهوم، خدایی ذهنی است که به هر قوم و مکتبی که رسیده، گفته است؛ تو قوم برتر من هستی، تنها تو بر حق هستی، تنها تو وارث بهشت برینی… و این را به هر قوم و مسلکی در سراسر جهان گفته است. این چنین برداشت هایی فقط مختص پیروان ادیان و مذاهب ابراهیمی نیست. من چنین القاءاتی را تقریباً در متون تمامی مسالک و آیین های شرقی و غربی، از قدیم تا جدید، دیده ام. از متون اساطیری سرخپوستان بگیر تا شمن های سیبری، از آیین ها و اساطیر افریقایی بگیر تا قبیله های اسراری و پر رمز و راز استرالیایی، از ادیان و تمدن های بین النهرین، تا ادیان اسراری مصر باستان… همه و همه در متون هایشان چنین حرف هایی را دارند. همه شان در چنین دامی افتاده اند. هر کدام خود را قوم برتر خدا می دانند و تنها فرقه خودشان را ناجیه می پندارند. شگفتا! این خدای موهوم، همه را متوهم کرده است. همه را حق بجانب القاء نموده است. و اینچنین همه را به جان هم انداخته است. این یک بیماری بزرگ و قدیمی است که کاری جز تخریب نکرده و نمی کند. زیرا تو با چنین توهمی هرگز نمی توانی غیر خود را دوست داشته باشی، نمی توانی با جهان و جهانیان از در صلح و وحدت در آیی. زیرا در یک دوگانگی مخرّب غرق گشته ای. تو فقط می توانی خودت و هم عقیده های خودت را دوست داشته باشی. دیگران پست اند، گمراه اند، دیگران باطل اند. می بینی! این خدای موهوم، آنچنان تفرقه ای به پا کرده -که تا وقتی بر ذهن ها حکومت می کند- به سادگی بر طرف شدنی نیست. ای دوست، یک سالک اولین کاری که باید بکند این است که چنین خدای موهوم و تفرقه انگیزی را شجاعانه از ذهنش بیرون بیندازد. باید خود را از چنین خدایی که موجودیتش تنها در ذهن است، خلاص کند. این آن خدای مهربان و بخشنده نیست، بلکه عامل آتش افروزی است. با چنین خدای موهومی، رستگاری ممکن نیست. زیرا دستاورد چنین خدایی تنها جنگ و ویرانی و دربدری است. تو تنها با نفی این خدایان دروغین است که به حقیقت محض، به خدای حقیقی واصِل می شوی. این مغز پیام لا اله الا الله است. تا همه ی خدایان موهوم را نفی نکنی، تا همه ی برداشت هایت از خدای وصف ناپذیر را به دور نیندازی، به خدای بخشنده و مهربان، به احسن الخالقین، واصِل نخواهی شد. امروزه بشر، چون گذشته همچنان گرفتار خدایان دروغینی است که هر روزه پیام های دروغین القاء می کنند. برداشت هایی که بر خلاف حقایق متون مقدس است. بدان تا این خدایان موهوم بر ذهن بشر فرمانروایی می کنند، جوامع بشری نیز روی صلح و آرامش نخواهند دید. ای دوست، قوم برتر خداوند، آن است که عاشقانه تسلیم راستی و درستی است، آن است که میتواند دوست داشته باشد، عشق بورزد، و زندگی را حرمت نهد. قوم برتر خدا، قومی است که می تواند وحدت ایجاد کند، زندگی بیافریند و آرامش تقدیم کند. آن است که خالی از برداشت های متوهمانه و خودخواهانه از متون مقدس است. آن است که به مخلوقات خداوند، همواره با نگاهی پر مهر و محبت می نگرد و با خدمت به آنان، خدمتگزار صادقِ خدای بخشنده و مهربان گشته است.

مسعود ریاعی