“روزی روزگاری انسانی!”
اردیبهشت 16, 1400“نغمه ها”
اردیبهشت 21, 1400☆ بهترین نشانه، آن است که هم آفاقی باشد و هم اَنفُسی. هم در جلوه های طبیعتِ بیرون، محسوس باشد، و هم در وجود خودت مشهود. چنین نشانه ای را تام گویند، و بدون شک سالک را به “حق” رهنمون می گردد. زیرا در هر دو قلمرو معقول و محسوس بارز شده است. اهمیت اینچنین نشانه ای فراگیر، آن است که آگاهی از نوع یقین می آورد. اهل “مشاهده”، نشانه شناسانی فرزانه اند.
مسعود ریاعی